Onlangs bereikte ons het bericht, dat Els Koop is overleden. Els was de oprichtster en drijvende kracht achter de Comunidade Educacional par o Trabalho in Lins, Brazilië. Als 18-jarig meisje ging zij op bezoek bij haar oom die bisschop was in Brazilië en ze is er nooit meer weggegaan. Gegrepen door de ellendige omstandigheden waarin arme kinderen verkeerden begon ze met een paar jongens, enkele scheppen en wat zaad, op een lapje grond van het bisdom, groente te kweken om te verkopen.

Dit initiatief groeide uit tot een ‘leerboerderij’ die in de loop der tijd uitgroeide tot een instelling waar gemiddeld 250 kinderen, naast hun schoolbezoek op de boerderij/tuinderij/viskwekerij meehelpen en zo waardevolle ervaring opdoen. Er wordt ook vakonderwijs gegeven, zoals timmeren, naaien, weven, haarknippen, computerlessen, e.d. De kinderen krijgen elke dag een maaltijd, waarbij ook hun broertjes en zusjes mogen aanschuiven. Er wordt medische en tandheelkundige verzorging geboden. De ouders van de kinderen worden geholpen met kleding en andere spullen die ze kunnen gebruiken. Ook met het bouwen van een eenvoudig stenen huisje worden zij geholpen. Els sprong ook in de bres voor landloze boeren die hun rechten opeisten door stukken land te bezetten. Ze voorzag ze van kleding en voedsel.

Nauwe band met Soest

De DWG heeft, vooral in de jaren negentig, vele containers met ingezamelde kleding, gereedschappen, naaigerei, speelgoed, naai- en schrijfmachines, naar een organisatie in Krimpen aan de IJssel gebracht, die voor verdere verzending naar Brazilië zorgde. De response van de Soester scholen en de bevolking op de inzamelingsacties was geweldig. De verkoop van certificaten voor de aanschaf van sinaasappelboompjes liep als een trein, de actie onder de Soester kappers om materialen te leveren voor de kappersopleiding, was een groot succes en het Ministerie van Ontwikkelingssamenwerking verstrekte een grote subsidie voor de aanschaf van schoolboeken en uitbreiding van de veestapel. Toen er invoerrechten moesten worden betaald stopten de zendingen per container, maar er zijn daarna nog vele dozen met brillen en andere kleine materialen per post naar Els gestuurd.

Els wist, met hulp van sponsors uit Nederland en hulp van vele vrijwilligers in Brazilië, de Comunidade in stand te houden en zelfs uit te breiden. De DWG Soest heeft de Comunidade jarenlang ook financieel gesteund, in de jaren negentig met grote bedragen en later met kleinere jaarlijkse bijdragen. Duizenden kinderen hebben veel aan haar te danken. Gedreven en vasthoudend ging zij door. Een aantal malen bezocht zij de DWG Soest, tijdens een verblijf in Holland.

Ridder, ereburger, eerbewijzen

De gemeente Lins begon in de loop der jaren oog te krijgen voor het belangrijke werk van Els en haar staf. In samenwerking met de gemeente worden jeugddelinquenten door de Comunidade begeleid naar scholing en werk. Ze doen mee met de activiteiten en worden bijgestaan door een maatschappelijk werker en een psycholoog.

Voor haar jarenlange inspanningen ten bate van de arme inwoners van Lins werd zij benoemd tot Ereburger van de stad. Ook in Nederland vielen haar eerbewijzen ten deel. In 2000 won zij de KRO Mundial Award voor haar vele verdiensten. Zij besteedde de toegekende fl. 25.000 aan de inrichting van een computerlokaal annex mediatheek.

In 2010 behaagde het koningin Beatrix haar te benoemen tot Ridder in de Orde van Oranje-Nassau.

Helaas moest Els in 2013, na meer dan 45 jaar onvermoeibaar werken voor de Comunidade, om gezondheidsredenen afscheid nemen van al haar ‘kinderen’ en medewerkers. Zij werd nog een aantal jaren liefderijk verzorgd in Holambra, een van oorsprong Nederlandse nederzetting in Brazilië, alwaar zij op 10 juli 2016 overleed, 68 jaar oud.

Wij gedenken Els met eerbied en grote bewondering.

Het bestuur van de Stichting Derde Wereldgroep Soest